Sepiatec, een innovatieve pionier op het gebied van superkritische vloeistofchromatografiesystemen, met hoofdkantoor in Berlijn, is overgenomen door Büchi Labortechnik AG. “Wij zien een groot potentieel in de mogelijkheden van SFC, dat doorgaans sneller en milieuvriendelijker is dan klassieke vloeistofchromatografie”, aldus Roger Baumann, CEO van Büchi. Wolf-Rainer Jüterbock, CEO van Sepiatec, voegt daaraan toe dar er veel synergie tussen de twee bedrijven is en een perfecte culturele fit.

Sepiatec ontwikkelt al meer dan 20 jaar ontwikkelt hoogwaardige chromatografiesystemen op basis van HPLC en SFC, zowel voor screenings- als preparatieve doeleinden. De preparatieve SFC-systemen (chiraal/achiraal) worden gekenmerkt door een hoge productiviteit en uitstekende recovery rates, zijn compact gebouwd en zeer eenvoudig te bedienen. Voor screening is er de Septamix familievan 8x parallellel HPLC- dan wel SFC-systemen. Voor de zuivering van componenten uit natuurlijke producten biedt Sepiatec onder meer de Sepbox 2D-2000, die in één enkele run volledig geautomatiseerd in een groot aantal zuiver fracties kan voorzien.

De foto van de fluorescerende embryonale hand van een reuzengekko uit Madagaskar is de winnaar geworden van de 48-ste Nikon Small World Photo Microscopy Competition. De foto is gemaakt door Grigorii Timin, die werkt bij de groep van Michel Milinkovitch van de Universiteit van Genève. Grigorii combineerde imagingtechnologie met artistieke creativiteit en maakte hiervoor gebruik van hoge-resolutie microscopie en image stitching, waarbij honderden beeldopnamen zijn samengevoegd. De monstervoorbewerking vormde hierbij een extra uitdaging, waarbij de onderzoeker er middels fluorescerente kleuring en tissue clearing er in slaagde om de hele embryonale hand vast te leggen met een confocale microscoop.

“Deze embryonale hand is ongeveer 3 mm lang, wat een enorm monster is voor hoge-resolutie microscopie”, zegt Grigorii. “De scan bestaat uit 300 tiles, die elk ongeveer 250 optische secties bevatten, wat resulteert in meer dan twee dagen acquisitie en ongeveer 200 GB aan gegevens.” Het eindresultaat geeft een kijkje in de verborgen schoonheid en complexiteit van de gekko, waarbij de zenuwen in een cyaankleur worden belicht en de botten, pezen, ligamenten, huid en bloedcellen in een reeks warmere kleuren.

De tweede plaats werd toegekend aan Caleb Dawson voor zijn afbeelding van borstweefsel waarop contractiele myo-epitheelcellen rond melkproducerende alveoli zijn gewikkeld. De bewerking van de myo-epitheelcellen nam een week in beslag. Ze werden gekleurd met meerdere fluorescerende kleurstoffen en vastgelegd met een confocale microscoop.

De derde plaats werd behaald door Satu Paavonsalo en Sinem Karaman voor hun foto van bloedvatnetwerken in de darm van een volwassen muis.

Naast deze drie winnaars kwam Nikon Small World nog tot eervolle vermeldingen van 89 foto's uit de duizenden inzendingen van wetenschappers en kunstenaars van over de hele wereld.

De eerste prijs van de twaalfde editie van de Nikon Small World in Motion videowedstrijd is gegaan naar Eduardo E. Zattara voor zijn visueel opvallende video van laterale lijncellen en melanocyten die migreren in een zebravisembryo. Eduardo zette hiervoor een achturig time-lapse experiment op. Op de video is te zien dat de melaninevormende cellen, bekend als melanocyten (gekleurd in oranje), bewegen onder de huid van de zebravis om hun uiteindelijke positie te bereiken. In het groen migreren voorlopercellen van zintuigen langs de laterale lijn van het zebravisembryo. Deze opname, die fraai de dynamiek van celmigratie tijdens de ontwikkeling laat zien, vereiste bijna geen nabewerking.

De tweede plaats werd toegekend aan Christophe Leterrier voor zijn twaalfuur durende time-lapse van gekweekte apencellen, gelabeld voor plasmamembraan en DNA. Om deze video te kunnen opnemen moest Leterrier de cellen gedurende de hele opnametijd in leven houden, met een goede temperatuur- en vochtigheidsregeling en minimale fototoxiciteit door laserverlichting. De derde plaats ging naar Ahmet Karabulut voor zijn video van de dynamische processen van zeeanemoon-neuronen en netelcellen.

Chemische verbindingen, ontwikkeld door onderzoekers van het Radboudumc, kunnen schadelijke immuuncellen in beeld brengen én uit de weg ruimen. Deze behandeling pakt immuuncellen aan die onderdeel zijn van een tumor. Dit opent de deur naar effectievere tumorbehandelingen, blijkt uit een recente wetenschappelijke publicatie onder leiding van chemicus Martijn Verdoes.

Ons afweersysteem ruimt lichaamsvreemde cellen uit de weg, maar krijgt bij kanker soms een andere vorm. Een tumor kan het immuunsysteem in dat geval misbruiken om te groeien. “Bepaalde immuuncellen helpen de tumor zo verder op weg’, aldus Martijn Verdoes, verbonden aan de afdeling Tumorimmunologie van het Radboudumc. Hij bestudeert de interactie tussen kankercellen en het immuunsysteem.

In zijn meest recente studie onderzocht Verdoes, samen met zijn promovendus Floris van Dalen en collega’s uit Schotland, een bepaald type immuuncellen, zogeheten macrofagen. Deze witte bloedcellen vernietigen in goeden doen ziekteverwekkers, beschadigde cellen en lichaamsvreemde stoffen. Verdoes: “Maar tumorcellen kunnen deze cellen kapen om ze bijvoorbeeld te helpen zich door het hele lichaam te verspreiden. Zo ontstaan uitzaaiingen.”


De weg effenen voor chemo- en immuuntherapie
Door deze schadelijke macrofagen uit de weg te ruimen, worden chemo- en immuuntherapie effectiever, aldus Verdoes. Hiervoor moest hij op zoek naar de zwakke plek van de ‘slechte’ macrofagen. Hij ontwikkelde chemische moleculen die heel selectief worden opgenomen door de macrofagen die bij de tumor horen. Daarna reageren deze moleculen met enzymen die een verhoogde activiteit hebben in deze cellen. Dit brengt vervolgens heel lokaal fluorescentie of activatie van een medicijn teweeg. Verdoes: “Zo onderscheiden we de goede macrofagen beter van de slechte, zien we precies waar de schadelijke cellen naartoe bewegen en vernietigen we de juiste cellen.”

Tumoren die oplichten
Het huidige onderzoek borduurt voort op eerder werk van Verdoes: “We kunnen met behulp van scans en radiotherapie een tumor al best goed in kaart brengen. Maar tijdens een operatie kijkt een chirurg met het blote oog. Dan is het lastig inschatten waar de tumor ophoudt of waar eventueel kleine uitzaaiingen zitten.” Hij ontwikkelde een methode waarbij tumoren fluorescent oplichten onder een speciale camera. Deze methode wordt momenteel in het ziekenhuis getest, maar de eerste resultaten zijn veelbelovend. Verdoes: “Chirurgen zien op basis van fluorescentie tumorweefsel dat ze anders niet gevonden hadden, een groot voordeel.”

Wondermiddel
In het meest recente werk probeert Verdoes een volgende stap te zetten. “Als we moleculen kunnen ontwikkelen die macrofagen laten oplichten, dan moeten we ook in staat zijn om er pakketjes medicatie naartoe te brengen. Zo kunnen we veel gerichter behandelen. Het wondermiddel tegen kanker bestaat niet. We moeten het doen met een combinatie van verschillende therapieën, zoals chemotherapie en immuuntherapie samen. Meer personalised medicine, waarbij we een behandeling beter aanpassen aan de patiënt en het tumorweefsel. Geen tumor is hetzelfde. Zelfs per patiënt verschillen tumoren en uitzaaiingen in samenstelling.” Bij gerichte therapie komen minder bijwerkingen en is de kans op resistentie kleiner. Daarom is het belangrijk tumoren nog beter te begrijpen om ze gerichter aan te pakken.

Over de publicatie
Publicatie in Angewandte Chemie: Enzyme-Activatable Chemokine Conjugates for In Vivo Targeting of Tumor-Associated Macrophages – Nicole D. Barth, Floris J. Van Dalen, Utsa Karmakar, Marco Bertolini, Lorena Mendive-Tapia, Takanori Kitamura, Martijn Verdoes, Marc Vendrell. DOI: https://doi.org/10.1002/anie.202207508.

Nature Reviews Chemistry lichtte dit onderzoek uit in een commentaar. Deze research highlight is hier te vinden.

De ontwikkeling van een van de belangrijkste technieken in de moleculaire biologie, de PCR, gaat continu door. Het laatste decennium is de digital droplet PCR, oftewel digitale PCR, aan het spectrum van mogelijkheden toegevoegd. Deze absoluut kwantitatieve PCR-gebaseerde methode die –je meet feitelijk moleculen– kent zeer specifieke toepassingen kent. Zo kun je low copy numbers aantonen, allelische discriminatie snel uitvoeren en naar epigenetica kijken.

In deze eendaagse workshop, die is bedoeld voor laboratoriummedewerkers met hbo werk- en denkniveau, leer je in welke situatie digitale PCR wordt toegepast, hoe je een digitale PCR uitvoert en de principes achter de methode.

Cursusdata zijn 23 januari 2023 en 27 maart 2023.

De volgende LabAutomation staat gepland voor 21 maart 2023, bij 1931 Congrescentrum Brabanthallen in Den Bosch.

Tijdens het LabAutomation event krijg je inzicht in hardware-, software- en robotiseringsoplossingen voor je laboratorium. Zowel tijdens het uitgebreide lezingenprogramma, als op de informatiemarkt.